Miniarki – charakterystyka, zwalczanie

Miniarki należą do rzędu Muchówki (Diptera).

Czarno żółte owady dorosłe długości 2-3 mm składają jaja do tkanek liści nakłuwając je pokładełkiem. W miejscach nakłuć powstają drobne jasne plamki. Żerujące larwy drążą w liściach cienkie korytarze nazywane minami. Po zakończeniu rozwoju larwa przekształca się w poczwarkę; w zależności od gatunku na powierzchni liści lub w podłożu. Szkodliwość larw miniarek polega na wyjadaniu tkanki miękiszowej. Miny  ograniczają powierzchnię asymilacyjną zaburzając procesy fotosyntezy, a silnie zaatakowane liście mogą więdnąć i zamierać. Miny zmniejszają ponadto wartość estetyczną roślin ozdobnych. Żerowanie larw i nakłucia owadów dorosłych mogą przyczyniać się do infekowania roślin przez patogeny powodujące choroby.

W Polsce istotne znaczenie pod osłonami mają następujące gatunki:

• Miniarka psiankowianka – Liriomyza bryoniae
• Miniarka szklarniówka – Liriomyza huidobrensis
• Miniarka powszechniaka – Liriomyza strigata
• Miniarka ciepłolubka – Liriomyza trifolii